Heren verliezen met 2-6 van Selby

Geplaatst door Mark op donderdag 6 december 2012 om 14:00

We schrijven 2 december 2012, het is 11:30 uur en duidelijk voor ons iets te vroeg. Het is een grijze zondag, koud en met de dreiging van sneeuw in de lucht. Het herenteam van BCB vertrekt richting Soest. Als invaller speelt dit keer Robert-Jan Jonkvorst mee en hij is erop gebrand vooral zijn single goed te spelen.

We treden aan tegen het herenteam van Selby. Zij staan derde in de competitie, waar wij met een vijfde plek genoegen moeten nemen. Een club die haar naam overigens te danken heeft aan kolonel H.O. Selby uit Karachi (India). Hij was de eerste die in 1877 de spelregels van het badminton in boekvorm uitbracht. Een sport die vanuit India is overgewaaid naar Engeland en veel werd gespeeld op een landgoed met de naam “Badminton”. Weet je meteen waar de naam vandaan komt.

Thuis hadden we tegen Selby verloren met 1-7, dus de we probeerden elkaar in de auto alvast wat op te peppen om dat beter te doen. Omdat ik van internet de spelersranking bij me had, kon ik de druk er nog wat meer opzetten. Bart en Rene hadden namelijk in exact evenveel wedstrijden precies evenveel partijen gewonnen, en ook evenveel sets gewonnen. Het enige verschil zat in puntensaldo en zelfs daar was het verschil slechts 1 punt. Kortom dichter op elkaar kan niet. De strijd voor de 1e plaats in de competitie is voor ons niet meer haalbaar, maar dit geeft dan net wat extra motivatie om goed te presteren.

Ruim op tijd komen we in Soest aan. We zien wat sporters staan met een badmintontas, maar die stappen in de auto en rijden weg. We keren dan ook om en vinden gelukkig al snel de hal. Hal is daarbij misschien een verkeerde term. Het is een oud dorpshuis, met daarin een restaurant, een bowlingbaan en nog veel meer. Middenin het pand op de 1e etage hadden ze nog een gaatje over en op deze donkere en koude plek is de badmintonhal gekomen. Van buitenaf kom je er via een metalen hek en dito trap door een donkere hal. Gertjan werd vooruit gestuurd. Ja, dan ben je ineens wel weer teamcaptain.

Hoewel we erg vroeg waren, was de tegenstander al fanatiek aan het inspelen, we konden onze borst nat maken. Het leek er even op dat we de 4 banen voor onszelf hadden, maar al snel bleek dat ook de jeugd speelde en dat leverde veel herrie op, wild heen en weer geren, gemiddeld 3 ouders per kind en de nodige traantjes als er iemand verloren had.

Bij de thuiswedstrijd hadden Rene en Bart al bedacht dat ze van plek wilden wisselen. Rene kent de 2e heer namelijk van toernooien en Bart had gezien dat de 1e heer meer zijn type spel speelde. Het zou bovendien een goede testcase zijn om te zien of het wisselen van plek een permanente status zou krijgen. De dubbel van Bart en Rene was erg spannend.Na 21-18 en 21-23 moest een derde set uitkomst geven. Helaas werd die net verloren.

De eerste set van Robert-Jan en Gertjan konden we redelijk eenvoudig winnen, maar in de tweede set speelde Selby meer op onze zwakke punten. De harde smashes die ze Robert-Jan in de eerste set gunden, konden we nu niet meer maken. In de derde set liep het lang gelijk, maar haalde Selby de winst binnen met een mooie rush.

De single van Bart tegen de eerste heer begon met erg mooi spel en stond al snel op 1-1 in sets. Rene bood aan dat Bart permanent eerste heer kon spelen, als hij de partij zou winnen. In de derde set kon Bart echter geen vuist meer maken, vooral ook door een blessure die zichtbaar opspeelde.

In de single van Rene gingen de smashes heen en weer, maar speelden beide partijen ook regelmatig kort spel. Dat leverde een mooie, maar ongetwijfeld vermoeiende wedstrijd die met 22-20 net in voordeel van Selby uitviel. In de tweede set was Wynold te sterk voor Rene en liepen we tegen een vervelende 4-0 achterstand op.

Als gezegd wilde Robert-Jan vooral zijn single goed spelen, wat te zien (en soms horen) was in zijn spel. Aangezien er ook kinderen in de zaal speelden bleef het zo typerende k*tjong tot een minimum beperkt. Nadat de eerste set werd gewonnen, ging helaas de tweede set verloren. Zijn inzet werd gelukkig beloond en in een mooie driesetter (je merkt dat hij al helemaal thuis is bij ons) haalde hij ons eerste punt binnen. De eer was gered.

In de single van Gertjan waren af en toe mooie rally’s te zien, maar helaas ook de nodige onnodige fouten. Zoals vaker ging de stand gelijk op, maar liep Gertjan toch steeds achter de feiten aan. Bovendien is een nipte 21-19 toch ook gewoon een helemaal verloren partij.

De dubbel van Bart en Gertjan was een gevalletje ‘ kansloos’. De eerste set gaven we weg door matig positiespel en teveel servicefouten. In de tweede set kwamen we dichterbij, maar hoewel we het gamepoint lang konden vasthouden, was de winst toch voor Selby.

Tegen de tijd van de laatste dubbels was de zaal inmiddels helemaal leeg en hoewel een hele lege zaal ook niet echt fijn speelt, is dit toch beter dan een stampvolle. Bovendien komt de peptalk van zowel binnen als buiten de lijnen dan beter tot zijn recht.

De dubbel van Rene en Robert-Jan stond vrij snel in een 1-1 setstand. Een derde set moest hier weer uitkomst bieden. We speelde pas een uur of vier, dus dat kon ook makkelijk. Na de veldwissel maakte BCB een megaspurt naar 11-20 en leek de partij binnen. Selby kwam echter terug tot 19-20 waarop Rene riep dat het nu dan toch moest gebeuren. Robert-Jan had het gehoord en kinderlijk eenvoudig kwam het winnende punt tot stand. Bart en Gertjan vragen zich nog steeds af waarom ze dit niet gewoon even eerder deden.

De partij verloren met 2-6 maar wel ons totaal aan driesetters kon wederom een vijftal partijen bijschrijven. Vanuit dat oogpunt toch nog een beetje gewonnen. Ook ten opzichte van de thuiswedstrijd toch nog een verbetering.

Na een verkwikkende douche en voor Bart een sigaret begon de speurtocht naar de kantine. Die bleek in de bowlingbaan te zijn. Traditiedieren zo we zijn, nam Bart een broodje kroket en probeerde Gertjan de tosti uit. Niet zo goed als in Epe, maar toch goed. De gedachte om nog even een stel kegels om te gooien kwam op, maar ging (gelukkig) ook net zo snel weer weg.

De auto moest ontdaan worden van ijs, maar dit keer wist Gertjan wel de juiste stand van de airco te vinden, zodat een hachelijk ritje (zoals een keer ervoor) kon worden vermeden.

En oh ja, wie de volgende keer bij Selby speelt, of een bowlingbaan huurt in Soest, wil diegene de tosti’s even voor me afrekenen. Helemaal vergeten, je krijgt het van me terug.

Groet van de Heren 1